Onze club

Hieronder vindt u informatie over de organisatie van onze club, de geschiedenis van het Ju-jitsu en de Stijl Van Haesendonck, Japanse etiquette en woordenschat. 

Trainers

De Yawara-school werd opgericht in 1973 door Hugo Van Os. De club maakt deel uit van Stijl Van Haesendonck, een verzameling van een aantal Vlaamse clubs die ju-jitsu aanleren volgens de leer van François Van Haesendonck.

​

François Van Haesendonck (1923-2009) wordt gezien als een pionier van het moderne ju-jitsu in België. Hij richtte kort na de Tweede Wereldoorlog een van de eerste Antwerpse ju-jitsuclubs op. 

​

Yawara is aangesloten bij Sportievak, een erkende sportfederatie.

Ju-jitsu

Geschiedenis

De geschiedenis van het ju-jitsu is moeilijk samen te vatten. Er bestaan verschillende theorieën over het ontstaan van de sport. 

Sommige historici vermoeden dat de kunst ontstaan zou zijn in China en dat ze in Japan verder werd ontwikkeld.

Volgens een van de vele legenden maakte de Japanse arts Akyama een reis naar China, waar hem een techniek werd aangeleerd om een tegenstander snel uit te schakelen. Deze techniek kon echter niet op elke aanvaller toegepast worden. Akyama zocht naar verdere oplossingen en ontwikkelde nieuwe technieken. Samen met Yamamoto was hij de voorvader van de Tenshinto-school, waar 124 verschillende zelfverdedigingstechnieken onderwezen werden (Van Haesendonck, 1989).

Het is belangrijk om te onthouden dat er zeer veel theorieën zijn over het ontstaan van ju-jitsu en dat het zeer moeilijk te achterhalen is hoe de sport zich precies ontwikkeld heeft.

​

De naam ju-jitsu, jiujitsu of jujutsu is opgebouwd uit twee delen: ju betekent 'zacht' of 'soepel'. Jutsu betekent 'techniek' of kunst'

Ju-jitsu kan dus vertaald worden als 'zachte kunst'.

Het Ju-jitsu was in Japan oorspronkelijk niet verspreid. Het werd voornamelijk door de Samoerai, Japanse ridders, gebruikt. Nadien werden vele scholen opgericht. Een vaste methode werd echter niet gebruikt.

Andere Japanse sporten, zoals karate en judo zijn uit het ju-jitsu voortgekomen. 

​

Het doel is om bruikbare verdedigingstechnieken aan te leren, die op verschillende aanvallen van toepassing kunnen zijn. Ju-jitsu helpt bij het verbeteren van zelfvertrouwen. Het is geen gevechtssport, maar focust op het verdedigen door de kracht van de tegenstander in het eigen voordeel te gebruiken.

Hygiëne en etiquette

Zoals bij vele andere sporten zijn aangepaste hygiëne en kledij zeer belangrijk. Volgens de etiquette moeten jujitsuka's altijd met zuivere en kortgeknipte nagels de mat (tatami) betreden. Lange haren moeten altijd samengebonden worden. Het oefenpak 

(keikogi) is altijd schoon en er mogen geen juwelen (piercings, oorbellen, kettingen, bandjes etc.) gedragen worden.  

Bij het betreden van de dojo en tatami groet men, door de handen naast het lichaam te houden en een lichte voorwaartse buiging te maken. Dit is een teken van respect voor de leraars en de andere leerlingen. 

Kleding

Het Japanse woord 'gi' betekent 'kleding', maar het wordt voornamelijk gebruikt als het over sportkleding bij Japanse vechtkunsten gaat. Een ander woord hiervoor is 'keikogi', wat 'oefenkleding' betekent.

De term 'kimono' wordt veel vaker gebruikt, maar is niet correct.

Een zogenaamde keikogi komt in verschillende kleuren voor.

In onze club worden enkel witte gi's gedragen. Versieringen zijn niet toegelaten.